Βάζω δύναμη κι οι τένοντες πονάνε Με χθες στους ίδιους σήμερα ρυθμούς Μ’ έχουν κυκλώσει από παντού, με κυνηγάνε Μετρούν το μέλλον μου με αριθμούς. Στο χιόνι τα θηρία παίζουνε ανύποπτα Με σιγουριά τα ζώνουν κυνηγοί. Πίσω απ’ τα έλατα γκρινιάζουν δίκαννα Γίνονται οι λύκοι στόχοι ζωντανοί. Κυνήγι λύκων στη γραμμή, κυνήγι λύκων! Για γκρίζα αρπακτικά, για μάνες και κουτάβια. Με κυνηγούς και με σκυλιά να τρέχουν λυσσασμένα Αίμα στο χιόνι, στάμπες για όρια τα κόκκινα σημάδια. Είναι η νόρμα της ζωής μας μια αθέτηση Παίζουμε, αντί ισότιμα, σημαδεμένα! Τρέμει ο θηροφύλακας στην αναμέτρηση Κι ας ξέρει ότι έχει νώτα καλυμμένα. Ο λύκος δεν περπάτησε σε ξένα μονοπάτια Και τα κουτάβια του «μπαίνουν στο φως» τυφλά Στους δικούς μας λύκους «ανοίγουμε τα μάτια» Μίσος τούς βυζαίνουμε, να σπέρνουν συμφορά! Κυνήγι λύκων στη γραμμή, κυνήγι λύκων! Για γκρίζα αρπακτικά, για μάνες και κουτάβια. Με κυνηγούς και με σκυλιά να τρέχουν λυσσασμένα Αίμα στο χιόνι, στάμπες για όρια τα κόκκινα σημάδια. Αγκομαχούνε συνεχώς, τρέμουν πόδια, σαγόνια. Κυνήγι λύκων, κυνήγι λύκων εκτός ορίων Νωπό φαρμάκι κι αίμα βάφει τα χιόνια Τίνος ο πόνος, των κυνηγών ή των θηρίων; Έτσι είναι ο λύκος, δε βγαίνει άλλος! Αγέρωχος στη μοίρα του να στέκει Νομίζεις φαίνεσαι εσύ μεγάλος Όταν στον άοπλο στρέφεις το τουφέκι. Κυνήγι λύκων στη γραμμή, κυνήγι λύκων! Για γκρίζα αρπακτικά, για μάνες και κουτάβια. Με κυνηγούς και με σκυλιά να τρέχουν λυσσασμένα Αίμα στο χιόνι, στάμπες για όρια τα κόκκινα σημάδια. Με τρώνε τύψεις για των κυνηγών την εξουσία Ματώνω πάλι, αγγίζοντας τόσες πληγές! Θα ήταν πιο απόκοσμη και τραγική απουσία Να μην ακούω των ανθρώπων τις κραυγές. Βάζω δύναμη κι οι τένοντες πονάνε Με χθες στους ίδιους σήμερα ρυθμούς Με κυνηγάνε, παντού με κυνηγάνε Μετρούν το μέλλον μου με αριθμούς! Κυνήγι λύκων στη γραμμή, κυνήγι λύκων! Για γκρίζα αρπακτικά, για μάνες και κουτάβια. Με κυνηγούς και με σκυλιά να τρέχουν λυσσασμένα Αίμα στο χιόνι, στάμπες για όρια τα κόκκινα σημάδια.
© Γιάννης Κωστακόπουλος. Μετάφραση, 2019