Νιώθω σαν πάμπλουτος θεός θαλασσινός Φώναξε μόνο και τ’ αστέρι μου θ’ ανάψει! Δε με χωράει η στεριά, στένεψε ο βυθός Φώναξε, θ’ αναδυθώ απ’ τη δική σου λάμψη! Σπίτι από κρύσταλλο για σένα στο βουνό Μεγάλωσα με αλυσίδα όπως δένουν το κουτάβι. Μαλαματένιο ρέει το νερό Μοναδικό χρυσό μου μονοπάτι! Αν σαν το κουτάβι έμεινα μοναχός Κι ο κόσμος μου σε σπίτι σκοτεινό Χέρι βοήθειας μου δίνει ένας θεός! Που δεν αφήνει τη ζωή μου στο μουντό... Σπίτι από κρύσταλλο για σένα στο βουνό Μεγάλωσα με αλυσίδα όπως δένουν το κουτάβι. Μαλαματένιο ρέει το νερό Μοναδικό χρυσό μου μονοπάτι! Δε σε συγκρίνω με καμιά, αγάπη μου μεγάλη Λατρευτική του ονείρου μου εικόνα. Σκότωσέ με, πάρε μου το κεφάλι Του Ραφαήλ ασύγκριτη Μαντόνα! Σπίτι από κρύσταλλο για σένα στο βουνό Μεγάλωσα με αλυσίδα όπως δένουν το κουτάβι. Μαλαματένιο ρέει το νερό Μοναδικό χρυσό μου μονοπάτι!
© Γιάννης Κωστακόπουλος. Μετάφραση, 2019