Opanowalem wszystkie nuty od i do, Lecz kto otworzy to pytanie jako brame, Bo sie zaczyna gama nuta "do" I jej natomiast sie zakancza gama. Nuty tanczyc musza wkrotce I czekaja do, re, mi, fa, so, la, si, Zanim ktos je porozrzuca W miejsca swoje ku jej czci. Muzyczna dziatwa doskonale wie, W tym tendecyjnosc nikt by mi nie uznal, Ze miejsce swe zajmuje nuta "re" Na caly takt i wrecz na jedna osma. Lecz jaka intonacja tu nie brzmi, Od dzwiekow ta nierownosc da sie slyszec. A jedna i ta sama nuta "mi" Na dole jest i takze ranga wyzej. Nuty tanczyc musza wkrotce I czekaja do, re, mi, fa, so, la, si, Zanim ktos je porozrzuca W miejsca swoje ku jej czci. Za samym smiechem nie pomija lza - Tak strofa idzie zawsze za strofami. A oto bywa chociaz nuta "fa" Donosniej znacznie, niz poprzednia w gamie. Wtem znalaz bemol gdzies wlasciwy hall I w tenze mig, jak wlazl niezaproszony, Budziwsza zaufanie nuta "sol" Juz zmienia siebie na pol tona. Nuty tanczyc musza wkrotce I czekaja do, re, mi, fa, so, la, si, Zanim ktos je porozrzuca W miejsca swoje ku jej czci. Siadl muzyk, zaspokojac zadz za dnia, I grube haslo w muzyke wbarykal. I czula jak aksamit nuta "la" Wtem glos podnosi predko do krzyzyka. A w koncu i Beethoven powie ci, - Bez nuty "si" gry nie ma, nie ma spiewa. Nad reszta nut sie wznosi nuta "si" I z wysokosci juz spoglada niby mewa. Nuty tanczyc musza wkrotce I czekaja do, re, mi, fa, so, la, si, Zanim ktos je porozrzuca W miejsca swoje ku jej czci. Naprozno wszczynac nam o nutach spor. Wsrod nich sa same rozne - mlodsze, starsze. Uwaza sie, ze kiedy spiewa chor, Brzmia zawsze pogrzebowe marsze. A jeszcze oprocz tych podleglych nut Bywaja tez i nuty pasozyty. Kto nagra je, kto zacznie taki trud? Jest z nami Bog, a z nimi - kompozytor! Nuty tanczyc musza wkrotce I czekaja do, re, mi, fa, so, la, si, Zanim ktos je porozrzuca W miejsca swoje ku jej czci.
© Walentyn Walewski. Tłumaczenie, 2010