Uçurumun ağzından uçurum kıyısınca Kamçıladığım bu at dört nala koşturuyor Hava dar geldi bana göğsüme sığmaz oldu Yudum yudum icime çekiyorum rüzgarı Sanki kelle koltukta gidiyorum, coskuyla Sanki gözlerim açık ölümcül bir yoldayım Biraz yavaşlasa ya Dirense ya kamçıma Keyifle yaşıyayım Şarkımı bitireyim Uçurumun ağzında durabilseydi biraz Doya doya su vermek isterdim küheylana Şafakta, kar üstünde, dört nala bir kızakta Fırtınaya kapılmış, gidiyorum ölüme Acelem ne, yavaşça götür beni küheylan Bu son yolculuğumda yol biraz uzun sürsün. Yavaş ol küheylanım Kamçıyı duymazdan gel Keyifle yaşıyayım Şarkımı bitireyim Uçurumun ağzında durabilseydi biraz Doya doya su vermek isterdim küheylana Tanrı’yla buluşurken O’nu bekletmek olmaz Şarkısı kin tutmasın ölüm meleklerinin Ey küçük çam ağlama yolumun üzerinde Yavaş götürsün diye atıma kızmıyorum. Uçar gibi giidiyor Sözümü dinlemiyor Deli bir küheylan bu Şarkım yarıda kaldı Oysa o uçurumda biraz soluk almalı Kana kana su içip durmalıydı küheylan.
© Nikolay Kopil + M.Ş.Onaran. Çeviri, ?