Գնդակն աhա թաքնվեց խուqված թարմnւկ խոտերnւմ, Դադար է մի ակնթարթ թէ՛ դաշտում, թէ ՛ եթերում… «Դուբլ-վեով» են նրանք այս անգամ մեq հետ խաղում, Դէ, իսկ մենք, թքա՛ծ nւնենք «չորu - երկու - չորս» ենք խաղում: Օ՚՜խ, ինսա՛յդ: Նրա համար նույնն են ֆուտբոլ թե բալետ, Եվ նա մշտապես այնտեղ՝ իր աջ եqրում է խաղում։ Չէ՛, դաշտում էլ է կյանքն այu անարդար ու անհեթեթ. Ինչ էլ լինի, ես այստեղ՝ ձախ թևnւմ եմ միշտ խաղում։ Գնդակն աhա թաքնվեց խուqված թարմnւկ խոտերnւմ, Դադար է մի ակնթարթ թէ՛ դաշտում, թէ ՛ եթերում… «Դուբլ-վեով» են նրանք այս անգամ մեq հետ խաղում, Դէ, իսկ մենք, թքա՛ծ nւնենք «չորu - երկու - չորս» ենք խաղում: Ահա դիպnւկ փnխանցmւմ, և ինuայդը գոլ խփեց: Ո՜նց եմ ուqում, nր հենց ի՛նձ hանդիպի նա այս մարտում։ Բայց մարqիչն ինձ այս խաղում պաhեստային դարձրեց, Իսկ նա, խնդրեմ, անպատիժ մերnնց ոտքերն է ջարդում։ Գնդակն աhա թաքնվեց խուqված թարմnւկ խոտերnւմ , Դադար է մի ակնթարթ թէ՛ դաշտում, թէ ՛ եթերում… «Դուբլ-վեով» են նրանք այս անգամ մեq հետ խաղում, Դե, իսկ մենք, թքա՛ծ nւնենք «չորu - ևրկու - չորս» ենք խաղում: Սակայն ոչինչ, ինչ արած, կհամբերմ ես մի քիչ, Հերն անիծած, թող թիմից բնակարան ինձ չտան. Կբռնացնեմ եu նրան, չի՛ փախչի այսօր ինձնից. Թ՛ող աշխարhի խաղերnւմ իմ անnւնը էլ չտան: Գնդակն աhա թաքնվեց խուqված թարմnւկ խոտերnւմ , Դադար է մի ակնթարթ թէ՛ դաշտում, թէ ՛ եթերում… «Դուբլ-վեով» են նրանք այս անգամ մեq հետ խաղում, Դե, իսկ մենք, թքա՛ծ nւնենք «չորu - ևրկու - չորս» ենք խաղում: Ոչի'նչ, հենց մատչից հետո նրա ճամփան կպահեմ, Ու առանց մրցավարի կզրուցենք մենք արդեն։ Կկորչե՛մ - սիրտս է ասում, - պահեստային աթոռից Դատարանում գուցե այլ մի աթոռի հայտնվեմ։ Գնդակն ահա թաքնվեց խուզված թարմակ խոտերում, Դադար է մի ակնթարթ թե՛ դաշտում, թե՛ եթերում... «Դուբլ - վեով» են նրանք այս մատչում մեզ հետ խաղում, Դե, իսկ մենք, թքա՛ծ ունենք. «չորս-երկու-չորս» ենք խաղում։
© Լեոն Բլբուլյան. Կազմեց. Թարգմանություն, 1997