Ինչո՞ւայնպեսչէ, ինչպեսերեկէր,
Նույներկինքնէկրկինկապուտակ։
Նույնանտառը, նույնօդնուջուրը,
Միայննա, մարտիցչվերադարձավ։

Անհասկանալիէր, ո՞վէրճիշտը
Վեճերումմերանքունուանդադար։
Միայնհիմազգացինրաչլինելը,
Երբնա, մարտիցչվերադարձավ։

Անտեղիլռումէր, անհամաչափերգում,
Ուրիշբաներիցէրնախոսումանվերջ։
Լուսաբացինելած, ինձքնելչերթողնում,
Իսկերեկ, մարտիցչվերադարձավ։

Այն, որդատարկէհիմա, խոսքնայդմասինչէ,
Նկատեցիհանկարծ, երկուսովէինք։
Կարծեսքամինխարույկնիմմարեց,
Երբնա, մարտիցչվերադարձավ։

Ազատվեցգերությունիցգարունըասես,
Ուեսսխալմամբձայնտվինրան.
-Ծխելութող, ընկեր, - ուլռությունտիրեց,
Նաերեկ, մարտիցչվերադարձավ։

Մեռյալներնաղետումչենթողնիմեզ,
Ընկածներըմերպահապաններնեն։
Անտառումերկինքնէարտացոլվում, ինչպեսջրում,
Եվկանգնածենծառերըկապտավուն։

Մեզլիովինտեղկարգետնահյուղում,
Երկուսիսհամարէլժամանակըհալվեց։
Միայնինչ-որբանհաստատինձթվաց,
Այդեսէի, մարտիցչվերադարձա։