Լարում եմ ուժերս ու ողջ ջղերս, Բայց այսօր էլի նույնն է ինչ երեկ, Բռնազավթել են ինձ, շրջափակել, Ուիախ հալածում են ըստ հաշվարկի: Եղևնիներից ճարճատում են հրացանները, Սյնտեղ որսորդները թաքնվհւմ են ստվերում։ Իսկ ձյան ւխա գալարվում են գայլերը, Վերածվելով կենդանի թիրախների։ Գայլաորս է գնում, գայլաորս, Գորշ գիշատիչների՚ մեծերի ու ձագերի։ Գոռում են hալածnղնեիր, կաղկանձnւմ շները, Արյnւն է ձյան կրա և ալ ղրnշակներից կետեր: Մեր ոտքերն ու ծնnտները արագ են գործում, էլ ինչու է այդպես, ասա՚ մեզ առաջնորդ, Որ մենք հալածյալ սուրում ենք դեպի կրակոց Ու չենք էլ փորձում դուրս գալ օղակից։ Գայլը չի կարող այլ կերպ, պարտավոր էլչի, Ահա և սպառվոում է իմ ժամանակը, Նա, ում հիմա ես բաժին եմ ընկել, Ժպտաց nւ պաhեց hղացանը կրաu… Գայլաորս է գնում, գայլաորս, Գորշ գիշատիչների՚ մեծերի ու ձագերի։ Գոռում են hալածnղնեիր, կաղկանձnւմ շները, Արյnւն է ձյան կրա և ալ ղրnշակներից կետեր: Հավասաո չէ նրանց խաղը գայլերի հետ, Սակայն որսկանի ձեռքը չի դողա… Ցանկապատելով մեզ ալ դրոշակներով, Խփում են վստահ, անվրեպ։ Գայլը չի կարող խախտել ավանդույթը, Գուցե, մամկուց մենք՝ կու֊յր ձագուկներu Մայր գայլից կաթի հետ ենք ծծել, ներծծել. "Չի կարելի դրոշակներից այն կողմ": Գայլաորս է գնում, գայլաորս, Գորշ գիշատիչների՚ մեծերի ու ձագերի։ Գոռում են hալածnղնեիր, կաղկանձnւմ շները, Արյnւն է ձյան կրա և ալ ղրnշակներից կետեր: Էu դուրս պոկվեցի հնազանդությունից, Դրոշակներհց այն կnդմ՚ կյանքի ծարակն է գորեղ: Ու հիմա ուրախ լսում եմ իմ թիկունքից Զարմացած մարդկաեց կանչը կատաղի… Լարnւմ եմ nւժերu nւ nղշ շղերu, Բայց այսօր այնպես չէ, ինչպես երեկ էր. Բռևազավթել էին ինձ, շրջափակել, Սակայն որսկաններին ոչինչ չհասավ… Գայլաորս է գնում, գայլաորս, Գորշ գիշատիչների՚ մեծերի ու ձագերի։ Գոռում են hալածnղնեիր, կաղկանձnւմ շները, Արյnւն է ձյան կրա և ալ ղրnշակներից կետեր:
© Եգոր Համբարյան. Թարգմանություն, 2015