Իսկ մոմերը հալչում են
Հնաոճ հատակին,
Ուսակալն արծաթում է
Անձրեւով՝ ուսերին։

Հոգեվարքը ցնցում է,
Խմորվում է գինին...
Թող գնա ինչ, գնում է,
Մեկ է ինչ կլինի։

Եւ զգալով կործանումը
Դեպի ետ շրջվելով,
Եղնիկները փախչում են,
Համազարկ որսալով։

Մեկը փողը ուղղում է
Անմեղին մի կրծքի...
Թող գնա ինչ, գնում է,
Թող որ գա՝ ինչ լինի։

Մեկը՝ չարն ու հմուտը
Հրճվելով, անմտած
Սուր տեգերը նետում է
Մայրամուտ բորբոքված։

Նվագներն ալիքում են, 
Կրկնվում են ահա...
Ողջ անցյալը, գնում է,
Թող որ գա, ինչ կգա։