Դեպի ցրտերը, դեպի ցրտերը Հայրենի վայրերից Կանչում են այլ քաղաքները՝ Լինի Մինսկ, լինի Ր-րեստ, Դեպի ցրտերը, դեպի ցրտերը... Իզուր չեն, իզուր չեն Մեր բարդուց կտրում մեգ, Որ դաժան այլ տեղեր ճանաչենք, Այնտեղ խինդ կա կարծես, Իզուր չեն, իզուր չեն... Տանն ինչքան էլ լինի ջերմ, Չի հերիքում մշտապես, Նոր հանդիպում, նոր ընկեր... Ս՜եզ հետ փորձանքն է կարծես, Նրանց հետ է կարծես ջերմ... Բայց ինչքան էլ լավ լինի այնտեղ, Երբեմն՝ առավել, Տունը դառնում է կանթեղ... Որտե՞ղ է աստղը մեր. Գուցե՝ այստեղ, գուցե՝ այնտեղ...
© Հովհաննես Սարոյանի. Թարգմանություն, 2007