Кога-тогаш и јас ќе умрам, исклучок за мене ќе нема, но да не е обично, барем нож во грбот нека ме краси: маченикот го бдеат, го опеваат и за него рај се спрема, грижата не е ко за жив но има надеж таму да се спаси. Ќе удрам со лице в калта но ќе се свртам на профил, ќе ги збодне душава коњите во галоп за дрско дело - во рајската градина да наберам јаболки розов стил, иако имало чувари строги, ти пукале право в чело. И доездивме таму, градината ја нема или е скриена: едно рамно ништо, беспредел, пустелија соголена. Сред ништото, се виши порта решеткасто излиена пред неа огромен ред, пет илјади клечат на колена. И заржа коњот-средец зашто го запрев над мочка, го поместив, грива му украсив со прцелна плетка, а однатре, старец на резето му бараше слаба точка, не успеа да отвори и продолжи таму да се шетка. Ни лелек ни рев доаѓа откај маченическата страна, сал со личните карти здрвените колена си ги тријат. Ајде, момци, овде со малинова камбаана нѐ канат! В час, со распнатиот на чело, се оформи ред-змија! Белокос старец на стражарите комесарски им свика, алатот да го најдат за да ја отворат рѓосаната брава. Некој дотрча, со ќускија зачука, под шината ја пика, успех, во благодатот се втурнуваме газ-преку-глава. Го познав старецот, по солзите на образите испиени, тоа е апостол Петар, за верата што пострада смело; видов јас и купишта смрзнати јаболки, неприкриени, но ангелите ги чуваат строго, ти пукаат право в чело. Ох, подајте ми од тоа благо, јас за мене не би молел ами за жената што гробот ми го грее со своето тело! Ах, би набрал бессемни јаболки од тоа мразно поле но ангелите го чуваат строго, ти пукаат право в чело. Искористив момент, тројката коњи дрско ја збоднав, и дур неми раце синкави свеќи држат, како на опело, набрав бессемни розе-јаболки од таа градина родна но ангел спука без милост, ме застрела право в чело.         И ги загнав коњите да бегаме од тоа место на гибел, рајските јаболки во мојта пазува си легнаа на крајот, ги топлам само за тебе, зашто никој нема такво либе што ветило дека ќе ме чека да се вратам и од рајот!
© Љубомир Бочваров. Превод, 2013