უკვე რამდენი წელია, ერთს და იმავეს ვგოდებ: არც ქალები მყავს, არც - ფული, არც შეიძლება მქონდეს. რამდენი წელი ვქურდობდი, რამდენ წელს თავი დავდე, - მინდოდა, რაღაც მეშოვა, ბოლოს კი ისევ ვსვამდი. არც სახლი მაქვს და არც- კარი, არც სილამაზე დამდევს; არც ამფსონ-მეგობრები მყავს, არც შეიძლება მყავდეს. არაყი სამთან მხვდება და ყვავის კარტთან კი - გული, დამწვარი ბლინი მებედა და მუდამ - კუტი პური.
© თინა შიოშვილმა. თარგმანი, 2005