სევდა მაწევს, როგორც ლოდი,მითრევს თითქოს მორევი. ყველა სიტყვა ისე მივლის, როგორც ტკბილი შხამი, აქვე, სადღაც, ახლოს, ბოშებს გაუშლიათ კარავი, და სულს აშფოთებენ ყოველ ღამით.. და ალვები, თითქოს სიმებია. ლა ლალალალალალა, ლალალალა, ჟღერს გიტარა,მიწაც არ წყვეტს ტრიალსლა ლა ლალალალალალა, ლალალალა, წყალს გავატან მწუხარებას, მოვიპარავ ღამესაც, სადაც ცეცხლი გიზგიზებს და მიხმობს ვნებით მოშვებულს, შემოვიხევ პერანგს,სულსაც,არ დავტოვებ ნაფლეთსაც, ოღონდ უნდა დამეხმაროთ ბოშებო. მივახარჯავ სულყველაფერს,თუკი რამ მაქვს, ლა ლალალალალალა, ლალალალა, სა მიმღეროს ეშხიანმა ბოშა ქალმა ლა ლალალალალალა, ლალალალა, აშლის გრძნობებს ეს ლამაზი მელოდია, მოგონება ყვავილივით იშლება და ფეთქავს ბოროტები განმსჯიან და კეთილები მემხრობიან, საცხოვრებლად მე დავრჩბი თქვენთან. არ მინდა ყულფი აღარ მინდა, ლა ლალალალალალა, ლალალალა, იდინე სიმღერავ, როგოც წვიმა მინდვრად ლა ლალალალალალა, ლალალალა,
© კახა კახიძემ. თარგმანი, 2014